A - I n f o s

a multi-lingual news service by, for, and about anarchists **
News in all languages
Last 30 posts (Homepage) Last two weeks' posts Our archives of old posts

The last 100 posts, according to language
Greek_ 中文 Chinese_ Castellano_ Catalan_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Francais_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkurkish_ The.Supplement

The First Few Lines of The Last 10 posts in:
Castellano_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Français_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe_
First few lines of all posts of last 24 hours

Links to indexes of first few lines of all posts of past 30 days | of 2002 | of 2003 | of 2004 | of 2005 | of 2006 | of 2007 | of 2008 | of 2009 | of 2010 | of 2011 | of 2012 | of 2013 | of 2014 | of 2015 | of 2016 | of 2017 | of 2018 | of 2019 | of 2020 | of 2021 | of 2022 | of 2023 | of 2024

Syndication Of A-Infos - including RDF - How to Syndicate A-Infos
Subscribe to the a-infos newsgroups

(tr) UK, ACG: Yaşasın La Commune! - Bu makale silahlarını subaylarına çevirecek herkese ithaf edilmiştir. (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Date Fri, 5 Apr 2024 09:46:24 +0300


'Biz devrimciler sadece kızıl bayrağın peşinde değiliz. Peşinde olduğumuz şey, eski ya da yeni, özgürlüğün uyanışıdır. Fransa'nın eski Komünleri, yıl 1703; 1848 Haziranı; yıl 1871. Özellikle de bu şafak vakti üzerinde ilerleyen bir sonraki devrim.' Louise Michel ---- 'Komün on dokuzuncu yüzyılın en büyük festivaliydi. 1871 baharında yaşanan olayların temelinde, isyancıların, "hükümet" siyaseti düzeyinden çok gündelik yaşam düzeyinde kendi tarihlerinin efendisi haline geldikleri duygusu görülebilir.' Sitüasyonist Enternasyonal

Bu yıl Paris Komünü'nün 153. yıldönümünü kutluyoruz. Bu önemli olay, işçi sınıfının dünya çapındaki devrimler yoluyla, sömürü ve eşitsizlik sistemini kırmak ve yeni bir toplum ve yeni bir uygarlık kurmak için tutarlı girişimlerde bulunduğu dönemin muhteşem ve acı verici başlangıcına işaret ediyordu. eşitlik ve özgürlük. Zanaatkarlar, işçiler, işsizler, sanatçılar ve yazarlar, gençler ve çocuklar, kadınlar ve erkekler olsun, Parisli kitleler tarafından geliştirilen örgütlenme biçimleri, yirminci yüzyıl boyunca patlak verecek olan devrimlerde ve bu yüzyıla kadar tekrar tekrar ortaya çıkmaktadır. bir. Onlar toplumsal örgütlenmenin ve birbirlerine karşı onurlu ve asil davranmanın yeni bir yolunun müjdecisidirler. Bunlar, yolsuzluk, vahşet ve gösteriyi yürüten insanlar için en aşağılık ve satın alınabilir özürlerin olduğu bu toplumdan açıkça kopmak isteyenler için bir ilham kaynağıdır. Şimdiye kadar nefes alan en iyi ve en muhteşem devrimcilerden biri olan Louise Michel, hayatta kaldığı komünerleri hatırlamaktı: 'Devrimin geçeceği geleceğin kapılarını sonuna kadar açanlara!'

Felaketle sonuçlanan Fransa-Prusya Savaşı ve III. Napolyon'un maceralarının ardından Fransa, Prusya'ya yenildi. Prusyalılar Paris'in dış mahallelerine doğru ilerledi. Kamu aboneliğiyle desteklenen bir tür iç ordu/milis olan Ulusal Muhafızlar, eski imparatorluk rejiminin yerini alan yeni cumhuriyetçi hükümetin göz yumduğu gibi, topçuların Prusyalılara teslim edilmesini onaylamayı reddetti. Bu hükümet topçuları geri almak için birlikler gönderdi. Montmartre tepelerine yerleştirilen silahlardan vazgeçmeyi reddeden bir kalabalıkla karşı karşıya kaldılar. Subaylar kalabalığa ateş açma emrini haykırdılar ama askerler bunu reddettiler ve 18 Mart 1871'de silahlarını subaylarına doğrulttular. Bu, Paris Komünü'nün doğuşuydu.

Bunu Ulusal Muhafızların çağrısıyla yapılan serbest seçimler izledi. Çoğunluğu eski tarz Jakoben devrimcilerden (1789 Devrimi'ni hatırlatan) ve az sayıda işçi sınıfı sosyalistinden, çoğunlukla da Auguste Blanqui'den ve Proudhon'un etkisi altındakilerden etkilenen sol kanat Jakobenlerden oluşan bir konsey seçtiler. daha özgürlükçü ve federalist bir örgütlenme biçimi öngördü. Paris Komünü, Paris'in özerk olduğunu ilan etti ve Fransa genelinde bir komünler konfederasyonunun kurulması çağrısında bulundu. Komünün kendisi teorik olarak geri çağrılabilirdi ve ortalama bir işçi ücreti ödüyordu. Kendisini seçenlere rapor verme yetkisi vardı. Aynı zamanda, Paris mahallelerinde, hem yerel alanların yönetimiyle hem de yeni bir toplumun nasıl işlemesi gerektiğine dair vizyonlarla ilgilenen çok sayıda kulüp ve dernek gelişmeye başladı. Tarihin bu noktasında gelişen anarşist hareket, düşünürlerinin tam da böyle bir gelişmeyi öngördüğü için bundan heyecan duyuyordu. Rus anarşisti Bakunin o dönemde şu yorumu yapmıştı: 'Devrimci sosyalizm Paris Komünü'nde ilk çarpıcı ve pratik gösterisine girişti'. Komün, kooperatif usulüyle işletilen işyerlerinin yeniden açılması çağrısında bulundu ve Mayıs 1871'e gelindiğinde kırk üç işyeri bu şekilde faaliyet gösteriyordu. Mühendisler Sendikası 23 Nisan'daki bir toplantıda, Komünün amacının 'ekonomik özgürleşme' olması gerektiğinden, 'insanın insan tarafından sömürülmesini önlemek' için 'işgücünün ortak sorumluluk alacağı birlikler aracılığıyla örgütlenmesi' yönünde oy kullandı. Benzer şekilde Marx ve takipçileri Paris Komünü'nün gelişini selamladılar. Marx, Komün Konseyi'nin "şehrin çeşitli mahallelerinde genel oyla seçilen belediye meclis üyelerinden oluştuğunu" yazacaktı. Komünün son günlerinde bu çoğunluk, Komünün son günlerinde bir Kamu Güvenliği Komitesi kurulması yönünde oy kullandı. Paris'i ilerleyen karşı devrime karşı savunmak için harekete geçin. Komün içindeki daha özgürlükçü eğilimlere sahip olanlar, bu 'çoğunluğun' diktatörlüğüne karşı yapılan bu tartışmaya karşı çıktılar. Anarşist Kropotkin'in belirttiği gibi, Paris Komünü 'Devlet ve temsili hükümet geleneğinden kopmadı ve Komün içinde bağımsızlığı ve özgürlüğü ilan ederek basitten karmaşığa doğru başlattığı örgütlenmeyi gerçekleştirmeye çalışmadı. Komünler federasyonu... eğer bağımsız Komünleri yönetmek için merkezi bir hükümete gerek yoksa, ulusal Hükümet bir kenara atılırsa ve ulusal birlik özgür federasyonla sağlanırsa, o zaman merkezi bir belediye Hükümeti de aynı derecede yararsız ve zararlı hale gelir. Aynı federatif prensip Komün içinde de geçerli olacaktır.

Paris Komünü iki yol ile karşı karşıyaydı: 1789 Devrimi'nin merkezileşmesi, otoriterliği ve terörüyle eski işleyiş biçimlerine doğru gerileme; özgürlükçü, merkezsiz ve insancıl bir işleyiş biçimine doğru ilerliyoruz. Komünün merkezi yönetimi tarafından temsil edilen eski yöntemler, taban düzeyinde gelişen kulüpler ve derneklerde temsil edilen yeni yöntemleri engelledi ve sakatladı. Devlet kaldırılmadı ve temsili hükümet yerinde kaldı. Kropotkin'in de belirttiği gibi, 'kendileri için hareket etmek yerine...' . . halk, valilerine güvenerek inisiyatif alma görevini onlara emanet etti. Bu, merkez konseyin 'devrimin önündeki en büyük engel' olarak hareket ettiği seçimlerin kaçınılmaz sonucunun ilk sonucuydu. Şöyle devam etti: "Orada bürokratik engellerle hareketsiz bırakılan, ne zaman eyleme geçilmesi gerektiği konusunda tartışmaya zorlanan ve kitlelerle sürekli temastan kaynaklanan hassasiyeti kaybeden bu insanlar, kendilerini acizliğe düşmüş halde gördüler." Devrimci merkezden, yani halktan uzaklaştıkları için felce uğratıldılar ve bizzat halk inisiyatifini felce uğrattılar. Ayrıca yine Kropotkin'e göre merkez konsey, "ekonomik sorunu, daha sonra Komün'ün zaferinden sonra ele alınacak ikincil bir sorun olarak ele alıyordu." . . Ancak hemen ardından gelen ezici yenilgi ve orta sınıfın kana susamış intikamı, halkın ekonomik alanda paralel bir zaferi olmadan halk Komününün zaferinin maddi olarak imkansız olduğunu bir kez daha kanıtladı. Komün konseyi, kendisini seçen insanlardan giderek daha fazla izole hale geliyor ve dolayısıyla giderek daha önemsiz hale geliyor. Ve Jakoben çoğunluğun "devrimi" "savunmak" için bir "Kamu Güvenliği Komitesi" oluşturmasıyla ilgisizliği arttıkça otoriter eğilimleri de arttı. Komitenin beceriksiz ve etkisiz olduğu ortaya çıktı ve Paris'e doğru ilerleyen Fransız hükümetinin silahlı kuvvetlerine karşı kazanımlarını savunmak için mücadele eden Parisli kitleler tarafından pratikte görmezden gelindi. 21 Mayıs'ta hükümet birlikleri şehre girdi ve bunu yedi gün süren şiddetli sokak çatışmaları izledi. Ordu ve üst sınıfların silahlı birimleri sokaklarda dolaşarak, kadın, erkek ve çocuklardan oluşan bir grup Komüncüyü vuruyordu. Sokak çatışmalarında en az 30.000 kişi öldürüldü, birçoğu teslim olduktan sonra idam edildi. Cesetleri toplu mezarlara atıldı, bazıları hâlâ hayatta. Birçoğu sürgüne kaçtı, birçoğu da uzun süre hapiste kaldı. Paris Komünü sonrasında yaşanan korkunç katliam, Fransız toplumunda bugün hâlâ varlığını koruyan derin yaralar bıraktı. Paris Komünü devrimin tüm bölümlerinin önsözüydü. Son sözler bir an önce yazılsın ve yeni, özgür ve adil bir toplumun doğuşu için kapılar ardına kadar açılsın!
--------
Yukarıdaki, ACG'nin bir üyesinin 2011 yılında henüz Anarşist Federasyon'da iken yazdığı bir makalenin güncellenmiş versiyonudur. Başlangıçta Paris Komünü'nün 140. yıldönümünü kutlamak için yazılmıştı.

https://www.anarchistcommunism.org/2024/03/20/vive-la-commune-2/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr
A-Infos Information Center