|
A - I n f o s
|
|
a multi-lingual news service by, for, and about anarchists
**
News in all languages
Last 30 posts (Homepage)
Last two
weeks' posts
Our
archives of old posts
The last 100 posts, according
to language
Greek_
中文 Chinese_
Castellano_
Catalan_
Deutsch_
Nederlands_
English_
Francais_
Italiano_
Polski_
Português_
Russkyi_
Suomi_
Svenska_
Türkurkish_
The.Supplement
The First Few Lines of The Last 10 posts in:
Castellano_
Deutsch_
Nederlands_
English_
Français_
Italiano_
Polski_
Português_
Russkyi_
Suomi_
Svenska_
Türkçe_
First few lines of all posts of last 24 hours
Links to indexes of first few lines of all posts
of past 30 days |
of 2002 |
of 2003 |
of 2004 |
of 2005 |
of 2006 |
of 2007 |
of 2008 |
of 2009 |
of 2010 |
of 2011 |
of 2012 |
of 2013 |
of 2014 |
of 2015 |
of 2016 |
of 2017 |
of 2018 |
of 2019 |
of 2020 |
of 2021 |
of 2022 |
of 2023 |
of 2024
Syndication Of A-Infos - including
RDF - How to Syndicate A-Infos
Subscribe to the a-infos newsgroups
(tr) UK, ACG: Yaşasın La Commune! - Bu makale silahlarını subaylarına çevirecek herkese ithaf edilmiştir. (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]
Date
Fri, 5 Apr 2024 09:46:24 +0300
'Biz devrimciler sadece kızıl bayrağın peşinde değiliz. Peşinde
olduğumuz şey, eski ya da yeni, özgürlüğün uyanışıdır. Fransa'nın eski
Komünleri, yıl 1703; 1848 Haziranı; yıl 1871. Özellikle de bu şafak
vakti üzerinde ilerleyen bir sonraki devrim.' Louise Michel ---- 'Komün
on dokuzuncu yüzyılın en büyük festivaliydi. 1871 baharında yaşanan
olayların temelinde, isyancıların, "hükümet" siyaseti düzeyinden çok
gündelik yaşam düzeyinde kendi tarihlerinin efendisi haline geldikleri
duygusu görülebilir.' Sitüasyonist Enternasyonal
Bu yıl Paris Komünü'nün 153. yıldönümünü kutluyoruz. Bu önemli olay,
işçi sınıfının dünya çapındaki devrimler yoluyla, sömürü ve eşitsizlik
sistemini kırmak ve yeni bir toplum ve yeni bir uygarlık kurmak için
tutarlı girişimlerde bulunduğu dönemin muhteşem ve acı verici
başlangıcına işaret ediyordu. eşitlik ve özgürlük. Zanaatkarlar,
işçiler, işsizler, sanatçılar ve yazarlar, gençler ve çocuklar, kadınlar
ve erkekler olsun, Parisli kitleler tarafından geliştirilen örgütlenme
biçimleri, yirminci yüzyıl boyunca patlak verecek olan devrimlerde ve bu
yüzyıla kadar tekrar tekrar ortaya çıkmaktadır. bir. Onlar toplumsal
örgütlenmenin ve birbirlerine karşı onurlu ve asil davranmanın yeni bir
yolunun müjdecisidirler. Bunlar, yolsuzluk, vahşet ve gösteriyi yürüten
insanlar için en aşağılık ve satın alınabilir özürlerin olduğu bu
toplumdan açıkça kopmak isteyenler için bir ilham kaynağıdır. Şimdiye
kadar nefes alan en iyi ve en muhteşem devrimcilerden biri olan Louise
Michel, hayatta kaldığı komünerleri hatırlamaktı: 'Devrimin geçeceği
geleceğin kapılarını sonuna kadar açanlara!'
Felaketle sonuçlanan Fransa-Prusya Savaşı ve III. Napolyon'un
maceralarının ardından Fransa, Prusya'ya yenildi. Prusyalılar Paris'in
dış mahallelerine doğru ilerledi. Kamu aboneliğiyle desteklenen bir tür
iç ordu/milis olan Ulusal Muhafızlar, eski imparatorluk rejiminin yerini
alan yeni cumhuriyetçi hükümetin göz yumduğu gibi, topçuların
Prusyalılara teslim edilmesini onaylamayı reddetti. Bu hükümet topçuları
geri almak için birlikler gönderdi. Montmartre tepelerine yerleştirilen
silahlardan vazgeçmeyi reddeden bir kalabalıkla karşı karşıya kaldılar.
Subaylar kalabalığa ateş açma emrini haykırdılar ama askerler bunu
reddettiler ve 18 Mart 1871'de silahlarını subaylarına doğrulttular. Bu,
Paris Komünü'nün doğuşuydu.
Bunu Ulusal Muhafızların çağrısıyla yapılan serbest seçimler izledi.
Çoğunluğu eski tarz Jakoben devrimcilerden (1789 Devrimi'ni hatırlatan)
ve az sayıda işçi sınıfı sosyalistinden, çoğunlukla da Auguste
Blanqui'den ve Proudhon'un etkisi altındakilerden etkilenen sol kanat
Jakobenlerden oluşan bir konsey seçtiler. daha özgürlükçü ve federalist
bir örgütlenme biçimi öngördü. Paris Komünü, Paris'in özerk olduğunu
ilan etti ve Fransa genelinde bir komünler konfederasyonunun kurulması
çağrısında bulundu. Komünün kendisi teorik olarak geri çağrılabilirdi ve
ortalama bir işçi ücreti ödüyordu. Kendisini seçenlere rapor verme
yetkisi vardı. Aynı zamanda, Paris mahallelerinde, hem yerel alanların
yönetimiyle hem de yeni bir toplumun nasıl işlemesi gerektiğine dair
vizyonlarla ilgilenen çok sayıda kulüp ve dernek gelişmeye başladı.
Tarihin bu noktasında gelişen anarşist hareket, düşünürlerinin tam da
böyle bir gelişmeyi öngördüğü için bundan heyecan duyuyordu. Rus
anarşisti Bakunin o dönemde şu yorumu yapmıştı: 'Devrimci sosyalizm
Paris Komünü'nde ilk çarpıcı ve pratik gösterisine girişti'. Komün,
kooperatif usulüyle işletilen işyerlerinin yeniden açılması çağrısında
bulundu ve Mayıs 1871'e gelindiğinde kırk üç işyeri bu şekilde faaliyet
gösteriyordu. Mühendisler Sendikası 23 Nisan'daki bir toplantıda,
Komünün amacının 'ekonomik özgürleşme' olması gerektiğinden, 'insanın
insan tarafından sömürülmesini önlemek' için 'işgücünün ortak sorumluluk
alacağı birlikler aracılığıyla örgütlenmesi' yönünde oy kullandı. Benzer
şekilde Marx ve takipçileri Paris Komünü'nün gelişini selamladılar.
Marx, Komün Konseyi'nin "şehrin çeşitli mahallelerinde genel oyla
seçilen belediye meclis üyelerinden oluştuğunu" yazacaktı. Komünün son
günlerinde bu çoğunluk, Komünün son günlerinde bir Kamu Güvenliği
Komitesi kurulması yönünde oy kullandı. Paris'i ilerleyen karşı devrime
karşı savunmak için harekete geçin. Komün içindeki daha özgürlükçü
eğilimlere sahip olanlar, bu 'çoğunluğun' diktatörlüğüne karşı yapılan
bu tartışmaya karşı çıktılar. Anarşist Kropotkin'in belirttiği gibi,
Paris Komünü 'Devlet ve temsili hükümet geleneğinden kopmadı ve Komün
içinde bağımsızlığı ve özgürlüğü ilan ederek basitten karmaşığa doğru
başlattığı örgütlenmeyi gerçekleştirmeye çalışmadı. Komünler
federasyonu... eğer bağımsız Komünleri yönetmek için merkezi bir
hükümete gerek yoksa, ulusal Hükümet bir kenara atılırsa ve ulusal
birlik özgür federasyonla sağlanırsa, o zaman merkezi bir belediye
Hükümeti de aynı derecede yararsız ve zararlı hale gelir. Aynı federatif
prensip Komün içinde de geçerli olacaktır.
Paris Komünü iki yol ile karşı karşıyaydı: 1789 Devrimi'nin
merkezileşmesi, otoriterliği ve terörüyle eski işleyiş biçimlerine doğru
gerileme; özgürlükçü, merkezsiz ve insancıl bir işleyiş biçimine doğru
ilerliyoruz. Komünün merkezi yönetimi tarafından temsil edilen eski
yöntemler, taban düzeyinde gelişen kulüpler ve derneklerde temsil edilen
yeni yöntemleri engelledi ve sakatladı. Devlet kaldırılmadı ve temsili
hükümet yerinde kaldı. Kropotkin'in de belirttiği gibi, 'kendileri için
hareket etmek yerine...' . . halk, valilerine güvenerek inisiyatif alma
görevini onlara emanet etti. Bu, merkez konseyin 'devrimin önündeki en
büyük engel' olarak hareket ettiği seçimlerin kaçınılmaz sonucunun ilk
sonucuydu. Şöyle devam etti: "Orada bürokratik engellerle hareketsiz
bırakılan, ne zaman eyleme geçilmesi gerektiği konusunda tartışmaya
zorlanan ve kitlelerle sürekli temastan kaynaklanan hassasiyeti kaybeden
bu insanlar, kendilerini acizliğe düşmüş halde gördüler." Devrimci
merkezden, yani halktan uzaklaştıkları için felce uğratıldılar ve bizzat
halk inisiyatifini felce uğrattılar. Ayrıca yine Kropotkin'e göre merkez
konsey, "ekonomik sorunu, daha sonra Komün'ün zaferinden sonra ele
alınacak ikincil bir sorun olarak ele alıyordu." . . Ancak hemen
ardından gelen ezici yenilgi ve orta sınıfın kana susamış intikamı,
halkın ekonomik alanda paralel bir zaferi olmadan halk Komününün
zaferinin maddi olarak imkansız olduğunu bir kez daha kanıtladı. Komün
konseyi, kendisini seçen insanlardan giderek daha fazla izole hale
geliyor ve dolayısıyla giderek daha önemsiz hale geliyor. Ve Jakoben
çoğunluğun "devrimi" "savunmak" için bir "Kamu Güvenliği Komitesi"
oluşturmasıyla ilgisizliği arttıkça otoriter eğilimleri de arttı.
Komitenin beceriksiz ve etkisiz olduğu ortaya çıktı ve Paris'e doğru
ilerleyen Fransız hükümetinin silahlı kuvvetlerine karşı kazanımlarını
savunmak için mücadele eden Parisli kitleler tarafından pratikte
görmezden gelindi. 21 Mayıs'ta hükümet birlikleri şehre girdi ve bunu
yedi gün süren şiddetli sokak çatışmaları izledi. Ordu ve üst sınıfların
silahlı birimleri sokaklarda dolaşarak, kadın, erkek ve çocuklardan
oluşan bir grup Komüncüyü vuruyordu. Sokak çatışmalarında en az 30.000
kişi öldürüldü, birçoğu teslim olduktan sonra idam edildi. Cesetleri
toplu mezarlara atıldı, bazıları hâlâ hayatta. Birçoğu sürgüne kaçtı,
birçoğu da uzun süre hapiste kaldı. Paris Komünü sonrasında yaşanan
korkunç katliam, Fransız toplumunda bugün hâlâ varlığını koruyan derin
yaralar bıraktı. Paris Komünü devrimin tüm bölümlerinin önsözüydü. Son
sözler bir an önce yazılsın ve yeni, özgür ve adil bir toplumun doğuşu
için kapılar ardına kadar açılsın!
--------
Yukarıdaki, ACG'nin bir üyesinin 2011 yılında henüz Anarşist
Federasyon'da iken yazdığı bir makalenin güncellenmiş versiyonudur.
Başlangıçta Paris Komünü'nün 140. yıldönümünü kutlamak için yazılmıştı.
https://www.anarchistcommunism.org/2024/03/20/vive-la-commune-2/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr
- Prev by Date:
(tr) France, UCL - Sendikacılık, Köylü Konfederasyonu: "Çevreyi kirletenlerin ve yeşil kapitalizmin garantörü olmak istemiyoruz" (ca, de, en, fr, it, pt)[makine çevirisi]
- Next by Date:
(ca) Brazil, OSL: ¡23 militantes de Río son absueltos! ¡Viva la lucha popular! (de, en, it, pt, tr)[Traducción automática]
A-Infos Information Center