A - I n f o s

a multi-lingual news service by, for, and about anarchists **
News in all languages
Last 40 posts (Homepage) Last two weeks' posts Our archives of old posts

The last 100 posts, according to language
Greek_ 中文 Chinese_ Castellano_ Catalan_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Français_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe_ _The.Supplement

The First Few Lines of The Last 10 posts in:
Castellano_ Deutsch_ Nederlands_ English_ Français_ Italiano_ Polski_ Português_ Russkyi_ Suomi_ Svenska_ Türkçe_
First few lines of all posts of last 24 hours | of past 30 days | of 2002 | of 2003 | of 2004 | of 2005 | of 2006 | of 2007 | of 2008 | of 2009 | of 2010 | of 2011 | of 2012 | of 2013 | of 2014 | of 2015 | of 2016 | of 2017 | of 2018 | of 2019 | of 2020 | of 2021 | of 2022 | of 2023 | of 2024 | of 2025

Syndication Of A-Infos - including RDF - How to Syndicate A-Infos
Subscribe to the a-infos newsgroups

(tr) Italy, Umanita Nova #24-25 - Bonuslar ve bahşişler. Meloni hükümetinin sosyal politikası (ca, de, en, it, pt)[makine çevirisi]

Date Mon, 20 Oct 2025 08:56:33 +0300


Son aylarda Meloni hükümeti, artık imzası haline gelen bir uygulamayı yoğunlaştırdı: sosyal politika adı altında her yana bonuslar dağıtmak. Her hafta yeni bir önlem açıklanıyor: psikolog desteği, kreş kuponları, kira yardımı, spor çeki, öğrencilere kolaylıklar. Resmî söylem hep aynı: "Zor durumdaki ailelere yardım ediyoruz." Ama yakından bakıldığında bu dev bir aldatmaca oyunu.

Psikolog bonusu belki de en bilinen örnek. Yıllarca süren sağlık krizleri ve artan ruhsal sıkıntılar sonrası büyük bir ilerleme gibi sunuldu, ancak bir alaya dönüştü: neredeyse 400 bin başvuruya karşılık, ayrılan fonlar yalnızca 10 bin kişiden biraz azını karşıladı. Geri kalanlar ya cebinden ödemeye devam ediyor ya da tedaviden vazgeçiyor. Aynı şey kira yardımı için de geçerli: yılda en fazla 1.500 avro, oysa ortalama bir şehirde üç odalı bir daire ayda 1.000 avro tutabiliyor. Kreş? Evet, yılda 3.000 avro kupon var, ama yalnızca ISEE gelir sınırlarına uyanlar ve giderek azalan kamu kreşlerinde yer bulanlar için.

Bu önlemlerin ortak özellikleri var:

geçici olmaları, bir yıl ya da biraz daha uzun sürmeleri;

seçici olmaları, yalnızca bürokratik engelleri ve "click-day" yarışlarını aşabilenlere açık olmaları;

sosyal krizin gerçek nedenlerine (düşük ücretler, yaygın güvencesizlik, sağlık ve eğitimin özelleştirilmesi) asla dokunmamaları;

yoksullar arasında rekabet yaratmaları; ihtiyaçları bir tür piyango haline getirip kim önce başvurursa onun her şeyi alması.

Sorun sadece kaynak yetersizliği değil: mantığın kendisi. Devlet yapısal politikalara yatırım yapmıyor, sadaka dağıtıyor. Evrensel haklar inşa etmiyor, tek seferlik çekler veriyor. Böylece kolektif ihtiyaçlar parçalanıyor ve bireyselleştiriliyor. Herkes kendi kuponunun, kendi başvurusunun, kendi ISEE kodunun peşinde koşuyor. Birlikte onurlu bir ücret, ücretsiz ve erişilebilir sağlık, kaliteli kamu eğitimi talep etme fikri, küçük bir devlet yardımına bel bağlama yanılsamasıyla değiştiriliyor.

Bu arada rakamlar başka bir hikâye anlatıyor. Son on beş yılda kamu sağlığı 37 milyar avro kesintiye uğradı: hastaneler kapatıldı, acil servisler çöktü, bekleme listeleri sonsuz hale geldi. Eğitim harcamaları hâlâ Avrupa'nın en düşükleri arasında. Buna karşılık, İtalya'nın askerî harcamaları yıllık 30 milyar avroyu aştı ve NATO'nun taleplerine uyum için sürekli artıyor. Boğaz köprüsüne milyarlar bulunuyor ama temel sağlık hizmetleri için "fedakârlık" isteniyor.

Bonusların arkasında net bir siyasi strateji var: serveti yeniden dağıtmamak, büyük şirketlerin kârlarına dokunmamak, kamu hizmetlerini güçlendirmemek. Aksine: ücretler ve haklar sabit tutuluyor, kırıntılar dağıtarak onay satın alınıyor. Bu bir tür müştericilik 2.0: artık sana yardımı sağlayan siyasetçi değil, kime düşeceğine dijital bir portal karar veriyor.

Bu mekanizma sadece etkisiz değil - tehlikeli. Çünkü kolektif bilincin oluşmasını engelliyor. Çünkü insanları devleti sosyal felaketin sorumlusu yerine ara sıra iyilik yapan bir dağıtıcı olarak görmeye itiyor. Çünkü mücadeleleri parçalıyor, küçük yardımlar için bireysel yarışlara indiriyor.

Biz anarşistler bu mantığı kınıyoruz. Hakları yok eden ve sadaka dağıtan hükümetlerden beklentimiz yok. Çözüm başka yerde: doğrudan dayanışmada, karşılıklı yardımlaşmada, tabandan örgütlenmede. Devlet ihtiyaçları protokol numaralarına ve listelere indirgerken, biz gerçek karşılıklı destek ağları, özyönetim alanları ve insanlara onur ve güç iade eden mücadele biçimleri kurabiliriz.

Bonuslara ihtiyacımız yok: sosyal adalete ihtiyacımız var. Bahşiş istemiyoruz: özgürlük, ücret, barınma, sağlık, eğitim istiyoruz. Hükümetlerin bize reddettiği her şeyi ancak birlikte mücadele ederek kazanabiliriz.

Totò Caggese

https://umanitanova.org/bonus-e-mancette-la-politica-sociale-del-governo-meloni/
________________________________________
A - I n f o s Anartistlerce Hazirlanan, anartistlere yonelik,
anartistlerle ilgili cok-dilli haber servisi
Send news reports to A-infos-tr mailing list
A-infos-tr@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-tr
Archive http://ainfos.ca/tr
A-Infos Information Center