A-Infos (nl) Cuba Libertaria, Nr. 2: Onafhankelijk Syndicalisme (ca, en)

[Rob Visser <rvisser@antenna.nl>]

 ___________________________________________________
   A - I N F O S   N E W S  S E R V I C E
            http://www.ainfos.ca/
        http://ainfos.ca/index24.html
-________________________________________________

Gegeven de lange duur van de Castro dicatatuur en het bewust 
herschrijven van het verleden, heeft het idee zich verspreid dat de 
Cubaanse politieke geschiedenis begint met het Castro regime. En zo 
komt het dat, voor de nieuwe generaties, de culturele, politieke en 
sociale rijkdom en verscheidenheid van de Cubaanse geschiedenis van 
voor de overname van de macht door Fidel Castro is verborgen. Het is 
daarom niet vreemd dat, na meer dan 40 jaar dictatuur, de overgrote 
meerderheid van de Cubaanse arbeiders niets weet over dat verleden 
en alle banden met de organisaties van arbeiders die het voedden zijn 
kwijtgeraakt. Noch is het vreemd dat, als een gevolg van deze arbeid 
acculturatie en van het "syndicalisme" dat nu in Cuba bestaat (die de 
rechten van de arbeiders niet verdedigt, maar de belangen van de 
bazen-Staat en haar nomenklatura), alle pogingen om vakbonden aan 
de rand van dit "syndicalisme" te scheppen onafhankelijkheid van 
arbeiders als hun hoofddoel hebben. Zulke onafhankelijkheid is 
onverdraaglijk voor het Castro regime, omdat het het einde van hun 
vakbond, politieke en culturele monopolie zou betekenen; dat wil 
zeggen het einde van de enige vakbond, van de enige partij, enz. Dit ligt 
in de kern van hun systematische gebruik van repressie zodat arbeiders 
bang zijn hun ontevredenheid over en oppositie tegen het officiële 
"syndicalisme" te tonen, om alle vormen van debat en onafhankelijke 
uitingen van arbeiders op het nationale niveau te belemmeren. 

Dit ligt ook in de kern van de dringende noodzaak om de geschiedenis 
over het syndicalisme van voor de "Cubaanse Revolutie" te 
herontdekken en te verspreiden (het syndicalisme dat het de revolutie 
mogelijke maakte om, in haar eerste dagen, echt emancipatorische 
bedoelingen te hebben), zodat een werkelijk onafhankelijke 
arbeidersbeweging die in staat is werkelijke verandering te bereiken 
opnieuw in Cuba kan ontstaan. 

>Van oorsprong was de Cubaanse arbeidersbeweging sterk 
georiënteerd op het anarcho-syndicalisme. Vanaf 1880 verspreidde de 
Cubaanse anarchistische pers het concept van klassenstrijd en de 
ideeën over verdediging en eisen van de arbeidersklassen. Na de 
vestiging van de Republiek (1902) daagden niet-marxistische 
socialisten en anarcho-syndicalisten elkaar uit om het ideologische 
leiderschap van de arbeidersbeweging zonder de organisatorische 
taken en de eisen van de arbeiders te benadelen. Vanaf 1910 kregen 
ambtenaren en agenten een 8-urige werkdag en kinderarbeid voor 
degenen onder 14 jaar werd verboden. 

Frank Fernandez' boek, "The History of the Cuban Libertarian 
Movement" is een waardevolle bijdrage aan het essentiële werk van het 
herontdekken van ons historisch geheugen, zelfs als het er alleen om 
gaat uit te zoeken hoe de eerste organisatorische activiteiten van 
arbeiders in de laatste helft van de 19e eeuw in Cuba ontstonden, en 
uiteindelijk de ruggegraat van het Cubaanse syndicalisme werd, of om 
te begrijpen waarom een enige Nationale Arbeiders Vakbond [Central 
Obrera Nacional] werd gevormd. Een eenheid conceptie van het 
syndicalisme dat indertijd geen enkel syndicalist ter discussie stelde 
omdat alle stromingen van sociaal denken uit die tijd democratisch 
vertegenwoordigd waren in deze Vakbond. Een conceptie die op 
dezelfde manier door ging tot de tijden toen Fidel Castro, die de macht 
had gekregen, het idee van de Enige Vakbond weer op nam, maar het 
iedere pluralistische zin en iedere wil om eisen te stellen ontnam. Met 
Castro werden alle stromingen binnen de Vakbond verboden en het 
recht om te staken werd afgeschaft. Met Castro werd de vakbond een 
appendix van de Enige Partij en van de Staat, waarbij het onderdeel 
werd van het apparaat van controle over de arbeidersklasse. Dit is waar 
Cubaanse arbeiders vandaag mee moeten leven, wat ze denken over 
de officiële CTC, en dit is de reden waarom, nu gedurende wat jaren, 
onafhankelijke vakbonden ontstaan…

Contact en informatie: 

MLC: movimientolibertariocubano@yahoo.com.mx
Solidaridad con Cuba: cubava2003@yahoo.com.mx
El Libertario: ellibertario@hotmail.com
GALSIC Frankrijk: cesamepop@noos.fr

Websites met informatie over Cuba: 

El Libertario: http://www.nodo50.org/ellibertario
Cubanet: http://www.cubanet.org
A-Infos: http://www.ainfos.ca
http://www.infoshop.org>

Ons adres: GALSIC
Tribuna latinoamericana
145 Rue Amelot
75011 Parijs
Frankrijk

>Uit Cuba Libertaria, Nr. 2 - mei 2004-07-08
Gepubliceerd in Parijs door GALSIC (Steun Groepen voor Libertairen 
en Onafhankelijke Syndicalisten in Cuba)

Vertaling door nestor mcnab

*******
                       *******
       ****** The A-Infos News Service ******
      News about and of interest to anarchists
                      ******
  COMMANDS: lists@ainfos.ca
  REPLIES: a-infos-d@ainfos.ca
  HELP: a-infos-org@ainfos.ca
  WWW: http://www.ainfos.ca/
  INFO: http://www.ainfos.ca/org

-To receive a-infos in one language only mail lists@ainfos.ca the message:
                unsubscribe a-infos
                subscribe a-infos-X
 where X = en, ca, de, fr, etc. (i.e. the language code)